Zonder steun overleeft je boom de verhuis naar zijn nieuwe grond niet.
De operatie van kwekerij tot aanplant zorgt sowieso al voor héél wat stress. Een beetje liefde en barmhartigheid is dus niet misplaatst bij omgang met deze jongelingen.
Maar hiermee is het gevaar niet geweken. Als de wind begint aan te trekken sterven de fijne haarwortels af door het heen-en weer gewiebel. Hiermee is meteen ook het doodsvonnis getekend voor uw nieuwe aanwinst.
Fixeren dus. Maar hoe?
Je kent ze wel, de palenconstructies rond jong aangeplante bomen.
Er zitten héél wat kunstwerkjes bij, schijnbaar met lokale varianten.
Twee palen, of 3? In verduurzaamd hout (wat slecht is voor het milieu en de boom in kwestie) of in kastanjehout? En dan afsnoeren met rubber, al dan niet voorgevormd.
Onlangs voerden we een project uit met ondergrondse kluitverankering.
Esthetisch perfecte oplossing.
De bomen staan er kaarsrecht bij, hun houding quasi-nonchalant, op het randje af arrongant, alsof ze al jaren rustig aan groeien op hun veroverde stekje.
Voordeel? Geen zichtbare palenconstructies boven de grond, het gras mooi tot aan hun voeten. De tuin geeft meteen een rijpere indruk. En voor de kleine meerprijs moet je het niet laten.
Weg dus met die die palenconstructies, al zal ik enkele van die markante bouwsels wel missen
Foto: Hippophae salicifolia `Robert`
